زن گفت : تو امیرزاده ی سوار بر اسب رویاهای من بودی
مرد گفت :تو شهزاده ی سپید پوش باغ رویاهای من بودی
زن گفت: تو را با غلامان و چا کران خاص می دیدم
مرد گفت:ترا با کنیزان و ندیمان خاص می دیدم
زن گفت :میان آنها یک سر و گردن بالاتر بودی
مرد گفت :میان آنها مثل خورشید می درخشیدی
زن گریست:آه آن شهزاده ی رویاهای تو زنی ساده بیش نبود
مرد گریست: آه آن امیر زاده ی رویاهای تو مردی ساده بیش نبود
زن گریست :من دختری ساده بودم با آرزوهای بزرگ
مرد گریست: من جوانی ساده بودم با دلی بزرگ و پرآرزو
زن خنده ای زد و برخاست: گناه از رویاهای من بود
مرد خنده ای زد و برخاست: گناه از رویاهای من بود
زن خنده ای دوباره زد:تو مرد رویاهای منی ولی سا ده
مرد خنده ای دو باره زد:تو زن رویاهای منی همین سا ده
زن گفت: تو با دشواری های روز،برایم آسانتر می شوی
مرد گفت:در کنار تو با دشواری های زندگی بهتر مبارزه می کنم
زن گفت:تو همسر خوب و مهربان منی
مرد گفت: تو همسرصمیمی ، بزرگوار و یا ور منی
بر گرفته از کتاب گل آبی سلام(نگاهی برروابط شناختی عاطفی همسران ) نوشته احمد پدرام
موضوعات: روانشناسی
[یکشنبه 1391-01-27] [ 08:39:22 ق.ظ ]
