اول) تقید به اسلام ناب و مکتب تشیع

گوهري گرانبهاتر از دین وجود ندارد و همه انبیا و امامان، تبلیغگر آن بودند؛ دینی که هر کس به آن آراسته شود، به رنگ خدا درآمده و تمام درهاي سعادت را به روي خود باز کرده است و

هر کس از آن دوري گزیند، درهاي شقاوت را به روي خود گشوده است.[1]

با توجه به اهمیت دین و دینداري، نخستین شرط همسر، تدین است؛ زیرا دین انسان را از انحرافهاي روحی و اجتماعی مصون می دارد. زن و مرد باایمان فرزندان خود را مطابق آموزه ها و برنامه هاي دینی تربیت می کنند؛ او را نمازخوان می کنند و نسبت به این امر، احساس مسئولیت می نمایند.[2] خداوند متعال در قرآن مجید می فرماید: .« والطیَّبات للطیَّبیِن؛[3]َ زنان پاك، لایق مردان پاك اند »  با توجه به این کلام الهی، زن و مرد باید در دینداري کفو هم باشند. در حدیثی از رسول گرامی اسلام حضرت محمد : نیز بر آن تأکید شده است. ایشان می فرماید: «أنَْکحوا الْأَکْفَاءوانْکحوا فیهِم واخْتَاروا لنُطَفکُم»[4]؛ به اشخاص همشأن، زن بدهید و از اشخاص همشأن، زن بگیرید و محل نطفه هاي خود را به دقت انتخاب کنید.

زن و مرد با ازدواج، خود را آماده ورود به عبادتی بزرگ می کنند و باید خشنودي حضرت حق را در نظر بگیرند و بدانند که امانتدار اویند. کودك، چه درصلب پدر و چه در رحم مادر، با گیرندگی دقیقی، حالات و مشخصات آنها را ناخودآگاه، به خود منتقل می نماید. به همین دلیل، خانواده باید بر پایه نظام اسلامی و الهی باشد تا رحم تو لطف حضرت حق را به سوي خود جلب کند…..ادامه دارد.

[1] انصاریان، حسین، نظام خانواده در اسلام،قم، انتشارات ام ابیها(سلا الله علیها)، 1380،ص 154.

[2] حجتی، سید محمد باقر، اسلام و تعلیم و تربیت،تهران، دفترنشر و فرهنگ اسلامی، 1358ج 1،ص 91.

[3] نور، 26.

[4] -کلینی ، محمد بن یعقوب ، الکافی ، تهران ، دارالکتب الاسلامی ، چاپ چهارم ، 1407 ه.ق،ج 5، باب اختیار  الزوجۀ،ص 332.