لقمان پسر خود را نصیحت می کرد وبه او می گفت :” ای فرزند دنیا را به آخرت بفروش تا هر دو را سود نمائی، وآخرت را به دنیا مفروش تا هر دورا زیان نمائی". ” ای فرزند پیش از تو مردمان از برای اولاد خود اموال بی شمار جمع کردند ، نه مال از برای ایشان باقی ماند نه اولادشان، ای فرزند به درستی که تو بنده ای هستی مزدور ، ترا کاری فرموده ومزدی به تو وعده داده اند کار خود را بکن ومزد خود رابستان . ودر دنیا چون گوسفندی مباش که به سبزه زاری افتد و از آن بخورد تا فربه شود وفربهی آن سبب کشتن آن گردد. دنیا را چون پلی دان که بر سر نهری است. هر که از آن بگذرد دیگر هرگز به آن عبور نمی کند.