بتول عابدی
چکیده
به طور یقین بحث کار و کارگری از زمان خلقت آدم و هبوط وی بر روی کره ی خاکی وجود داشته است ؛زیرا انسان موجودی مدنی بالطبع است و برای رفع حوائج خود نیازمند کار و محتاج دیگران است. بزرگان دین همواره مردم را به تلاش و کار تشویق و از تنبلی و بیکاری نهی کرده اند. آنان خود، کار می کردند وبه جای کمک به محتاجان معمولاً به آنها ابزار کار و کسب می دادند.کار در صورتی ثمربخش است که انسان از حرام خواری و خیانت بپرهیزد و از مشاغل و شیوه های غیر مجاز برای رسیدن به متاع ناچیز دنیا استفاده نکند.اما آنچه به آن سفارش اکید شده است داشتن اخلاص در کار وعمل است ؛ چرا که کاری در نظر خداوند دارای ارزش واعتبار است که نیت آن الهی و فقط برای رضای پروردگار باشد ودراین راستاست که کار و حتی خور و خواب انسان عبادت محسوب می شود.با توجه به نقش کار وعمل در اعتلای حیات اقتصادی ، اجتماعی وفرهنگی جامعه ، کوشش برای ارتقای فرهنگ کار و زدودن عوامل مزاحم و بازدارنده ، یک ضرورت اعتقادی ملی است. فرهنگ کار می تواند زمینه ی مناسب برای سخت کوشی ،خلاقیت، احساس تعهد ومسئولیت- پذیری ،وجدان کاری، انضباط اجتماعی واخلاق را در جامعة عظیم کار کشور فراهم سازد. والبته این امر زمانی تحقق می یابدکه به نیازهای کارگران و حقوق آنها نیز اهمیت کافی داده شود.در فرهنگ اسلامی کار وتلاش مانند جهاد در راه خدا و عبادت ،ارزشمند ومقدس شمرده شده است ؛کار موجب کمال عقل،عزت،مردانگی، بزرگی، سعادت،رحمت و…می باشد و بیکاری موجب کم عقلی،فقر و فلاکت، غضب خدا، دوری از رحمت خدا و عدم استجابت دعاست.
واژگان کلیدی :کار ، کارگر ، عمل ، اخلاص .

موضوعات: موضوعات تربیتی
[شنبه 1395-07-17] [ 12:22:00 ب.ظ ]