جنادة بن ابی‏امیه گوید: در آن بیماری که امام حسن (علیه السلام ) به دنبال آن از دنیا رحلت فرمود: به دیدار آن حضرت رفتم و در پیش روی آن حضرت طشتی بود پر از خون که در اثر زهر معاویه لعنة الله آن خونها در طشت ریخته بود. من که آن حضرت را به آن حال مشاهده کردم عرض کردم: ای مولای من چرا معالجه نمی‏کنید؟
در پاسخ فرمود:«یا عبدالله بماذا اعالج الموت»؟ای بنده‏ی خدا مرگ را به چه چیز درمان کنم؟)من که این سخن را شنیدم گفتم:«انا لله و انا الیه راجعون»در این وقت آن بزرگوار به من رو کرده، فرمود:والله لقد عهد الینا رسول الله صلی الله علیه و آله ان هذا الامر یملکه اثناعشر اماما من ولد علی و فاطمة، ما منا الا مسموم او مقتول، ثم رفعت الطست و بکی صلوات الله علیه و آله»(به خدا سوگند رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم ) به ما سفارش فرموده که این امر خلافت را دوازده نفر امام از فرزندان علی و فاطمه مالک گردند، و هیچ یک از ما نیست جز آنکه یا مسموم گردد و یا کشته شود، آنگاه طشت را برداشتند و آن حضرت گریست.)جناده گوید: من عرض کردم: ای فرزند رسول خدا مرا موعظه کن!فرمود: آری.استعد لسفرک، و حصل زادک قبل حلول أجلک …… ».(خود را برای سفری که در پیش داری آماده کن و توشه‏ی خود را تهیه کن پیش از آنکه اجل تو فرارسد، و بدانکه تو دنیا را می‏طلبی و مرگ نیز تو را طلب می‏کند، و اندوه آن روزت را که نرسیده بر آن روزی که در آن هستی بار مکن، و بدان که تو چیزی از مال را که بیش از روزی توست به دست نمی‏آوری جز آنکه نسبت به آن خزینه ‏دار دیگری هستی.
و بدانکه در حلال مال دنیا حساب است و در حرام آن کیفر و عقاب، و در شبهه‏ ناکهای آن نیز عتاب و سرزنش، پس دنیا را به منزله‏ی گوشت مرداری قرار ده (که فقط در مورد اضطرار و ناچاری از آن برگیری) و از آن به مقداری که تو را کفایت کند برگیر، پس اگر آن مقدار حلال بود که تو در آن زهد ورزیده‏ای، و اگر حرام بود که وزر و گناهی در آن مقدار بر تو نیست، چون همانند آن است (که در وقت اضطرار) از مردار گرفته‏ای، و اگر عتابی هم باشد اندک است.
و برای دنیای خود به گونه‏ای کار کن که گویا همیشه زندگی می‏کنی، و برای آخرتت به گونه‏ای کار کن که گویا فردا خواهی مرد، و اگر عزتی خواهی بدون وسیله‏ی فامیل و بزرگی، و هیبتی خواهی بی‏آنکه از طریق سلطنت باشد، پس خود را از خواری و ذلت نافرمانی و معصیت خداوند به عزت و بزرگی اطاعت پروردگار عزوجل درآور.
و اگر حاجت و نیازی تو را به مصاحبت مردان مجبور کرد (و ناچار شدی تا دوستی و مصاحبی برای خود بگیری) پس با کسی مصاحبت کن که چون مصاحب او گشتی (مصاحبت او) تو را بیاراید (نه آنکه سبب شرمساری تو گردد) و هر گاه خدمت او را کردی تو را بپوشاند، واگر از او کمکی درخواست کردی کمک کند، و اگر سخنی گفتی گفتارت را تصدیق کند، و اگر حمله افکندی پشتت را محکم کند، و اگر دست کمک به سویش دراز کردی تو را مدد کند، واگر شکستی در کار تو پیدا شد آن را برطرف سازد، و اگر کار نیکی از تو دید آن را فراموش نکند و به حساب آرد، و اگر از او درخواستی کردی به تو بدهد، و اگر به زبان نیاوردی او آغاز کند، و اگر مصیبت دردناکی به او روآورد، تو را ناراحت کند.

کسیکه از ناحیه‏ی او به تو گزندی نرسد، و راهها از سوی او بر تو پراکنده نشود، و در برابر مشکلات زندگی دست از یاری تو بر ندارد، و اگر بر سر تقسیم چیزی با هم به نزاع برخاستید، تو را بر خویشتن مقدم دارد.)

جنادة گوید: در این وقت نفس امام (علیه السلام ) به شماره افتاد و رنگ مبارکش زرد شد به طوری که من ترسیدم، و بر آن بزرگوار بیمناک گشتم، که دیدم حسین (علیه السلام ) و اسود بن اسد داخل شدند و حسین (علیه السلام ) خود را بر روی بستر آن حضرت انداخت و سر و صورت او را بوسید، و شروع کردند آهسته با یکدیگر گفتند.

ابوالاسود گفت: «انا لله…» حسن (علیه السلام ) خبر از مرگ خود می‏دهد!.

منبع : بحارالانوار،ج44،ص138-140— الانصاف ،ص121

جنادة بن ابی‏امیه گوید: در آن بیماری که امام حسن (علیه السلام ) به دنبال آن از دنیا رحلت فرمود: به دیدار آن حضرت رفتم و در پیش روی آن حضرت طشتی بود پر از خون که در اثر زهر معاویه لعنة الله آن خونها در طشت ریخته بود. من که آن حضرت را به آن حال مشاهده کردم عرض کردم: ای مولای من چرا معالجه نمی‏کنید؟
در پاسخ فرمود:«یا عبدالله بماذا اعالج الموت»؟ای بنده‏ی خدا مرگ را به چه چیز درمان کنم؟)من که این سخن را شنیدم گفتم:«انا لله و انا الیه راجعون»در این وقت آن بزرگوار به من رو کرده، فرمود:والله لقد عهد الینا رسول الله صلی الله علیه و آله ان هذا الامر یملکه اثناعشر اماما من ولد علی و فاطمة، ما منا الا مسموم او مقتول، ثم رفعت الطست و بکی صلوات الله علیه و آله»(به خدا سوگند رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم ) به ما سفارش فرموده که این امر خلافت را دوازده نفر امام از فرزندان علی و فاطمه مالک گردند، و هیچ یک از ما نیست جز آنکه یا مسموم گردد و یا کشته شود، آنگاه طشت را برداشتند و آن حضرت گریست.)جناده گوید: من عرض کردم: ای فرزند رسول خدا مرا موعظه کن!فرمود: آری.استعد لسفرک، و حصل زادک قبل حلول أجلک …… ».(خود را برای سفری که در پیش داری آماده کن و توشه‏ی خود را تهیه کن پیش از آنکه اجل تو فرارسد، و بدانکه تو دنیا را می‏طلبی و مرگ نیز تو را طلب می‏کند، و اندوه آن روزت را که نرسیده بر آن روزی که در آن هستی بار مکن، و بدان که تو چیزی از مال را که بیش از روزی توست به دست نمی‏آوری جز آنکه نسبت به آن خزینه ‏دار دیگری هستی.
و بدانکه در حلال مال دنیا حساب است و در حرام آن کیفر و عقاب، و در شبهه‏ ناکهای آن نیز عتاب و سرزنش، پس دنیا را به منزله‏ی گوشت مرداری قرار ده (که فقط در مورد اضطرار و ناچاری از آن برگیری) و از آن به مقداری که تو را کفایت کند برگیر، پس اگر آن مقدار حلال بود که تو در آن زهد ورزیده‏ای، و اگر حرام بود که وزر و گناهی در آن مقدار بر تو نیست، چون همانند آن است (که در وقت اضطرار) از مردار گرفته‏ای، و اگر عتابی هم باشد اندک است.
و برای دنیای خود به گونه‏ای کار کن که گویا همیشه زندگی می‏کنی، و برای آخرتت به گونه‏ای کار کن که گویا فردا خواهی مرد، و اگر عزتی خواهی بدون وسیله‏ی فامیل و بزرگی، و هیبتی خواهی بی‏آنکه از طریق سلطنت باشد، پس خود را از خواری و ذلت نافرمانی و معصیت خداوند به عزت و بزرگی اطاعت پروردگار عزوجل درآور.
و اگر حاجت و نیازی تو را به مصاحبت مردان مجبور کرد (و ناچار شدی تا دوستی و مصاحبی برای خود بگیری) پس با کسی مصاحبت کن که چون مصاحب او گشتی (مصاحبت او) تو را بیاراید (نه آنکه سبب شرمساری تو گردد) و هر گاه خدمت او را کردی تو را بپوشاند، واگر از او کمکی درخواست کردی کمک کند، و اگر سخنی گفتی گفتارت را تصدیق کند، و اگر حمله افکندی پشتت را محکم کند، و اگر دست کمک به سویش دراز کردی تو را مدد کند، واگر شکستی در کار تو پیدا شد آن را برطرف سازد، و اگر کار نیکی از تو دید آن را فراموش نکند و به حساب آرد، و اگر از او درخواستی کردی به تو بدهد، و اگر به زبان نیاوردی او آغاز کند، و اگر مصیبت دردناکی به او روآورد، تو را ناراحت کند.

کسیکه از ناحیه‏ی او به تو گزندی نرسد، و راهها از سوی او بر تو پراکنده نشود، و در برابر مشکلات زندگی دست از یاری تو بر ندارد، و اگر بر سر تقسیم چیزی با هم به نزاع برخاستید، تو را بر خویشتن مقدم دارد.)

جنادة گوید: در این وقت نفس امام (علیه السلام ) به شماره افتاد و رنگ مبارکش زرد شد به طوری که من ترسیدم، و بر آن بزرگوار بیمناک گشتم، که دیدم حسین (علیه السلام ) و اسود بن اسد داخل شدند و حسین (علیه السلام ) خود را بر روی بستر آن حضرت انداخت و سر و صورت او را بوسید، و شروع کردند آهسته با یکدیگر گفتند.

ابوالاسود گفت: «انا لله…» حسن (علیه السلام ) خبر از مرگ خود می‏دهد!.

منبع : بحارالانوار،ج44،ص138-140— الانصاف ،ص121

ازمقابله ای که بین تذکر وشکر به دست می آید این است که مراد از تذکر رجوع وبه یادآوردن آن حقایقی است که در فطرت انسان نهفته است وآن عبارت است ازادله ای که همه دلالت بر توحید خداوندی ونیز بر صفات واسمای او می کند که لایق مقام ربوبی است.ونتیجه این یاد آوری هم ایمان به خداست.

تفسیر المیزان آیه 62 سوره فرقان

خداوندگسستن پیوند با پدر ومادر را نکوهش کرده ودرباره آن تهدید کرده است . کسانی که پدر ومادر خود را تحقیر وبه آنان اهانت می کنند، به سرانجامی بد گرفتار می شوند.

درقرآن کریم آمده است : وآن کس که به پدر ومادر خود ، آنگاه که او را به پذیرش رستاخیز فرا خواندند، گفت : اف برشما…….اینان کسانی اند که آن سخن (وعده عذاب) درباره آنان به حقیقت پیوست ، درحالی که درمیان امت هایی از جنیان وآدمیان هستند که پیش از آنان درگذشتند. قطعا اینان زیانکارند.این آیه تنها درباره فرزندان کفر پیشه نیست ؛ بلکه محور آن نکوهش اهانت وتحقیر پدر ومادر است :چنان که خدا در آیه ای دیگر این کار را نکوهش کرده فرموده است : و………..به آنان کلمه ای ناخوشایند مگوی وبا آنان پرخاشگری مکن.

چرا صفر را صفر نامیده اند؟
در نامگذاری این ماه، دو وجه ذکر کرده ‏اند:
1. از «صُفْرَة (زردی)» گرفته شده؛ زیرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاییز و زردی برگ درختان بوده است.
2.از «صِفْر (خالی)» گرفته شده؛ زیرا مردم پس از پایان ماه‏های حرام، رهسپار جنگ می‏ شدند و شهرها خالی می‏ شد.
این ماه، معروف به شومی و بدشگونی است. از پیامبر اکرم (ص) درباره ماه صفر، چنین نقل شده است:
هر کس خبر تمام شدن این ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او می‏دهم.

برخی اعمال ماه صفر
1-در این ماه، به دادن صدقه اهتمام بیشتری شود
پیامبر اکرم (ص) در باب صدقه دادن می فرمایند : ” لبخند تو بر روی برادرت صدقه است ، امر به معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است ، رهنمایی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ و خا ر و استخوان از راه صدقه است . “

2-برای ایمنی از بلاها، دعای زیر هر روز ده مرتبه خوانده شود:
یا شَدیدَ الْقُوی‏ وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی‏ شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی‏ کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ‏ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ! (مفاتیح الجنان)
ای سخت نیرو، و ای سختگیر! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! خوارند از بزرگی‏ات همه خلقت. پس کفایت کن از من شرّ خلق خودت را، ای احسان بخش! ای نیکوکار! ای نعمت بخش! ای عطا دِه! ای که معبودی جز تو نیست! منزّهی تو! به راستی من از ظالمانم. اجابت کردیم برایش و نجاتش دادیم از غمّ و همچنین نجات دهیم مؤمنان را، و رحمت کند خدا بر محمّد و آل پاک و پاکیزه‏اش!

3-ـ «سیّد بن طاووس» نقل کرده است: در روز سوم ماه صفر، دو رکعت نماز بخوان که در رکعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انّا فتحنا» (فتح) و در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحید» قرائت شود و پس از سلام نماز، صد بار صلوات بفرست و صد بار آل ابى سفیان را لعنت کن و صد مرتبه استغفار نما و آنگاه حاجت خویش را از خداوند بخواه. (ان شاء اللّه به هدف اجابت مى رسد).( اقبال، صفحه 587)

4ـ در روز اربعین (بیستم ماه صفر) زیارت امام حسین(علیه السلام) مستحبّ است و مورد تأکید قرار گرفته. در روایتى که «شیخ طوسى» از امام حسن عسکرى(علیه السلام) نقل کرده، چنین آمده است: نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: به جاى آوردن پنجاه و یک رکعت نماز (17 رکعت نماز واجب و 34 رکعت نافله) و زیارت اربعین (امام حسین(علیه السلام)) و انگشتر را بر دستِ راست نهادن، و پیشانى را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم الله الرّحمن الرّحیم را در نماز بلند گفتن.(2)

داستان انقلاب امام روح الله قصه ماندن و مقاومت سر بازانی است که مصداق آیه چهارم سوره صف شدند .کسانی که خدا آن ها را دوست دارد و چون « بنیان مرصوص» و بناهایی ازسرب ابدیده هستند . حکایت زندگی سر دار حاج محمد علی کاشی ، نمونه پایداری مردانی است که به خاطر آرمان های خود ، تا پای جان مقاومت می کنند و تاوان می دهند. زیرا می دانند راهی که حسین (ع) با سر مبارکش رفت، نمی توان با پای عافیت طلبی پیمود.شهید محمد علی کاشی نمونه یک انسان انقلابی است که تمام هدفش در یک جمله خلاصه می گردد که «تا کفر هست ، مبارزه هست و تا مبارزه هست ، ما هستیم».

مرور خاطرات زیبای شهید آزاده محمد علی کاشی ، به خصوص خاطرات دوران اسارت ، نوع شخصیت منحصر به فرد و والای این شهید بزرگوار را هر چه بیشتر برای ما آشکار می سازد.اسوه هایی که در گمنامی امروز ، سخت محتاج مرام و منش آن ها هستیم.

شاید زمان هایی که بر سر دفاع از آرمان ها از یک غوره سر دمان می شود و از چند تحریم و فشار اقتصادی ، صدای شکوه و گلایه مان گوش آسمان را کر می کند ، مرور داستان آزادگی امثال شهید کاشی در اسارت ،کمی عرق شرم بر جبینما ن بنشاند و صدای طنین این جمله شهید مدام در گوش ما بپیچید که قرار بود« ما پیشقراولان انقلاب و پیشتاز سختی ها» باشیم.

                                                                                                        برگرفته از کتاب بینان مرصوص نوشته سلمان هاشمیان

اوّلین جلسه هم اندیشی معاونان پژوهش خمینی شهربدون حضورهمکارعزیز،سرکارخانم ماندگاری امروزدوشنبه 3/8/1395درمدرسه رضویّه به منظوربرنامه ریزی فعّالیّتهای هفته کتاب برگزارشد.
دراین جلسه بعدازتلاوت آیاتی ازکلام الله مجیدواهدای فاتحه وصلوات به روح ملکوتی همکارفعّال وبااخلاصمان خانم ماندگاری هرکس هرطرحی که داشت بیان نمود وتبادل اندیشه شدوبعدازجمع بندی برنامه ای بااجرای مشارکتی وخصوصی برای برگزاری هفته کتاب تدوین شد.
شادی روح خانم ماندگاری صلوات.

به مناسبت شهادت امام حسین علیه السلام و یاران باوفایش مراسم سوگواری در روز عاشورا در سالن اجتماعات حوزه علمیه رضویه برگزار گردید .
درابتدای این مراسم زیارت عاشورا با صدلعن و صد سلام قرائت شد ودرادامه خانم عموچی در بحث عبادالمکرمین و ویژگیهای ایشان ایراد سخن نمود .
خانم عموچی درابتدا سخنرانی خودرا با چند سوال آغاز کرد ازجمله این که آیا ماعباداتی که انجام داده ایم خالصانه بوده است ؟آیا عبادات ماجز ءعبادات مکرمین است ؟چه مسیری طی کنیم که جزءعبادت کنندگان باشیم ؟
ایشان در پاسخ به سولات اول مجلس از ثواب زیارت امام حسین علیه السلام و اینکه زائر امام حسین علیه السلام چه ازراه دور وچه از راه نزدیک مراتب عباد مکرمین برایش نوشته می شود حتی تحمید وتقدیس عبادمکرمین برای زائر ثبت می شود درجات اوصیا و انبیا ی الهی به آنها داده می شود باآنها هم نشین می شود وتمام اعمال آنها مانند حج ،نماز،صدقه و….حتی نیتی که درآنها هست برای انسان تاروز قیامت ثبت می شود .
ایشان درادامه بیان کرد گریه برامام حسین علیه السلام باعث مغفرت گناهان گذشته و آینده خود و خانواده و اقوام و دوستان می شود و تنها راه رسیدن به درجه عباد صالحین و مقام مکرمین سید الشهداءعلیه السلام می باشد .
پس از سخنرانی مراسم روضه خوانی و سینه زنی برگزارشد و درپایان نماز ظهرعاشورابا جماعت خوانده شد و از مهمانان پذیرایی شد .