فواید مطالعه به روش صحیح
شیوه صحیح مطالعه،چهار مزیت عمده زیر را به دنبال دارد:
1-زمان مطالعه را کاهش می دهد.
2- میزان یادگیری را افزایش می دهد.
3-مدت یادگیری مطالب را در حافظه طولانی تر می کند.
4-بخاطر سپاری اطلاعات را آسان تر می سازد.
روش پس ختام
این روش یکی از مهمترین و معروفترین روشهای به سازی حافظه است.نام این روش متشکل از حروف اول شش مرحله آن است.
1-مراحل پیش خوانی
در این مرحله،کتاب یا مطلب به صورت یک مطالعه اجمالی و مقدماتی مطالعه می شود،از جمله موارد این مرحله خواندن عنوان فصلها،خواندن سطحی فصل ،توجه به تصاویر،بخشهای اصلی و فرعی و خلاصه فصلها می باشد،هدف در این مرحله یافتن یک دید کلی نسبت به کتاب و ارتباط دادن بخشهای مختلف کتاب با یکدیگر می باشد.
2- مرحله سئوال کردن
پس از مطالعه اجمالی موضوعات ئ نکات اصلی،به طرح سئوال در مورد آنها پرداخته می شود،این کار باعث افزایش دقت و تمرکز فکر و سرعت و سهولت یادگیری می گردد.
3- مرحله خواندن
در این مرحله به خواندن دقیق وکامل مطالب کتاب پرداخته،که هدف فهمیدن کلیات و جزئیات مطالب و نیز پاسخگویی به سئوالات مرحله قبل می باشد.در مرحله خواندن برای فهم بهتر مطالب می توان از کارهایی مثل یادداشت برداری،علامت گذاری وخلاصه نویسی بهره جست.
4- مرحله تفکر
در این مرحله هنگام خواندن ،ساختن سئوالها،و ایجاد ارتباط بین دانسته های خود،درباره مطلب فکر کنید. در این مورد نیز مهمترین اصل همان بسط معنایی است.بسط معنایی ممکن است در مراحل پنجم و ششم نیز یعنی در مراحل از حفظ کفتن و مرور کردن نقش مهمی داشته باشد.
5-مرحله از حفظ گفتن
در این مرحله باید بدون مراجعه به کتاب و از حفظ به یادآوری مطالب خوانده شده پرداخته شود و بار دیگر به سئوالاتی که خود فرد طرح کرده بود پاسخ دهد. در اینجا باید مطالب آموخته شده را در قالب کلمات برای خود کرده،و در غیر اینصورت لازم است که مجددا به خواندن مطالبی که آموخته نشده پرداخته شود . مرحله از حفظ گفتن در پایان هر بخش انجام می گیرد و وقتی بخشهای یک فصل به اتمام رسید به مرحله بعد،یعنی مرور کردن یا آزمون وارد می شویم.
6- مرحله مرور کردن
این مرحله،که مرحله آزمون نیز می باشد،در پایان هر فصل انجام می گیرد. در اینجا به مرور موضوعات اصلی و نکات مهم و نیز ارتباط مفاهیم مختلف به یکدیگر پرداخته و در صورت برخورد با موضوعات مورد اشکال به متن اصلی یا مرجع مراجعه شود.یکی از راههای کمک به این مرحله پاسخگویی به سئوالات و تمرینات پایان فصل است.
روش خواندن اجمالی : روشی برای کشف نکات مهم و مطالب مهم یک کتاب در زمان کوتاه
هدف از خواندن اجمالی دست یافتن به نکات و مطالب مهم کتاب و کشف ساختمان مواد و مطالب در یک زمان کوتاه و با سرعت زیاد است.
فواید :
1- کارآمدی بیشتر ، از راه تخمین زدن اهمیت مطالب و طرح ریزی یک روش مناسب مطالعه.
2- بودجه بندی واقعی تر از زمان ، از طریق کشف حجم و دشواری مطالب
3- افزایش میزان درک مطلب و نگه داری آنها در حافظه ، از راه کسب یک نظر اجمالی از تمام مطالب ، پیش از خواندن جزییات .
4- افزایش میزان دقت و تمرکز حواس، از طریق بر انگیختن میزان علاقه.
روش خواندن اجمالی مبتنی بر یک نمونه گیری سریع از نکات اساسی و صرف نظر کردن از جزییات است. در این روش ، در جست و جوی نکات کلیدی درباره ی مواد، ساختمان مطالب،نظر و سبک مولف باشید .هم چنین برای افزایش میزان علاقه ی خود نسبت به مطالب ، به طرح سوالاتی در مورد مطالب خواندنی بپردازید.
در خواندن یک ن.شته ادبی یا یک اثر هنری به طور اجمالی ، دو محدودیت زیر وجود دارد.
1- چون خواندن پایان نوشته های ادبی و آثار هنری ، اغلب درک خواننده را از مطالب کم و کند و لطف آن را از بین می برد ، لازم است در این گونه آثار ، تنها به نمونه گیری از قسمت های اول اثر بپردازید.
2- با خواندن اجمالی یک اثر هنری ، یا یک نوشته یادبی ، نمی توان به مفهوم اصلی آن دست یافت.

امروزی را که خواهان شتاب هر چه بیشتر آن برای رسیدن به فردا هستی همان فردایی است که دیروز برای آمدنش هزاران نقشه می کشیدی.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

nt> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

شیخ مازندرانی پیری بود که بی دلیل به امام بدبین بود. حتی به بعضی ها می گفت به درس امام نروند. این مساله چند سالی طول کشید. امام هر روز، ساعت ده و ربع برای درس می رفتند. چون بعضی وقتها بدون این که به من خبر دهند، حرکت می کردند. من با عجله بیرون می رفتم که مبادا ایشان تنها بروند. روزی با عجله ازخانه بیرون آمدم.

دیدم این پیرمرد شیخ در بیرونی را می بوسد. بعد هم خم شد عتبه را بوسید. من که از اعمال قبلی او اراحت بودم، گفتم: عجب!

برگشت رو به من کرد و گفت:

(الحمدالله الذی هدانا لهذا و ماکنا لنتهدی لولا ان هداناالله)

گفتم: مگر چه شده است؟ گفت: به درس می روید؟ آقا مسجد می آیند؟

گفتم: بلی. گفت: من هم می آیم مسجد. قبلا او به مسجد نمی آمد ونمی گذاشت بچه اش دست امام را ببوسد. همین که این حرف را زد، درباز شد و آقا از منزل بیرون آمدند. او خجالت کشید و از کوچه دیگر رفت. من همراه آقا به مسجد رفتم. آن روز کتاب همراه نبرده بودم که مجبور نشوم پای منبر بروم. همان دم در نشستم.

این از خوش شانسی پیرمرد بود. آمد و کنار من نشست و گفت: توکه می دانی همنشین بد بر من اثر کرده بود. از بس زیاد ازمغرضان شنیده بودم که آقا روزنامه می خواندند و چه کارهامی کنند.

سپس اضافه کرد یک شب خواب دیدم در حرم حضرت امیر(ع) هستم وعده ای دور هم نشسته اند. سن هرکدام، با سن یکی از امام ها تطبیق می کرد. دوازدهمی را می گفتند حضرت مهدی(ع) است. از قیافه شان نور می بارید. خیلی زیبا و ملکوتی بودند و درآخر صف نشسته بودند. بعد علمای اسلام یکی یکی آمدند. همه آنها از مقبره مقدس اردبیلی بیرون می آمدند، نگاه کردم تا ببینم آیا کسی از ایشان را می شناسم؟ یکی از آنها را گفتند: شیخ شلال یکی از شیوخ عرب است. خیلی خوشحال شدم، خواستم حرکت کنم ولی انگار مرا به زمین بسته بودند. نمی توانستم تکان بخورم. وقتی هرکدام از این علمامی آمدند آن دوازده نفر تعظیم می کردند، بعضی وقت ها حضرت امیر(ع) با یکی دو نفر مشغول صحبت بودند. بعضی وقت ها هم هفت هشت نفرشان تعظیم می کردند. یک وقت دیدم آقای خمینی از گوشه ایوان وارد شدند و شما هم دنبالشان هستی. در کفشداری کفش هایشان را کندند و شما کفش ها را کنار گذاشتی و به سرعت به دنبالشان رفتی. آن دوازدهمی تا چشمشان به ایشان افتاد، بلندشدند. یک مرتبه دیدم همه بلند شدند.

بعد یازده نفرشان نشستند و دوازدهمی ایستادند و گفتند: روح الله، آقای خمینی عبایشان را جمع کردند و گفتند: بله آقا،ایشان فرمودند: بیاجلو، آقا تند تند جلو رفتند. وقتی خدمت امام زمان(ع) رسیدند، دیدم قدمهایشان یک اندازه است. جوری نبود که حضرت مهدی(عج) بلند و آقای خمینی کوتاه باشند. طوری ایستادند که گوش آقای خمینی دم دهان امام زمان(عج) بود. امام زمان چیزهایی گفتند و آقای خمینی در جواب گفتند:

«چشم …. انجام دادم … انجام می دهم… ان شاء الله … »درست یک ربع حضرت در گوش روح الله چیزهایی می گفتند. وقتی مطلب تمام شد و حضرت رفتند که بنشینند، آقای خمینی دست تکان دادندو آن یازده نفر تعظیم کردند و ایشان بی آنکه پشتشان را بکنندعقب، عقب برگشتند و به حرم رفتند. من پرسیدم که چرا ایشان به حرم نرفتند؟ گفتند: حضرت امیر(ع) اینجا نشسته اند. برای چه به حرم بروند!! بعد دم کفشدرای رفتند و شما کفششان را گذاشتی جلوپوشیدند و تند حرکت کردند و از در صحن آمدند بیرون. من ازخواب بیدارشدم، شروع کردم به گریه کردن. ساعت را نگاه کردم.

دیدم یک ساعت به اذان صبح مانده، با خودم گفتم: من در حق ایشان جفا کرده ام. خدا از سر تقصیرم در گذرد! من از حالا به ایشان ایمان آوردم. ولی هنوز ناراحتم. اولین کاری که کردم همان بود که دیدی. در مقابل نظر هیچ کس نبود. فقط تو می دانی ومن. می باید این عتبه را ببوسم. من قول داده ام که فضایل ایشان را منتشر کنم و باید انتشار بدهم. بعد گفت: این قصه من بود.

یک خواهش از تو دارم «بینی و بین الله » اگر می توانی به امام بگو که از من بگذرد. گفتم: می توانم همین الان انجام می دهم. ازمسجد که بیرون آمدیم، به آقا گفتم که قصه کذا و کذاست و حالااز شما خواهش دارد که از او بگذرید. امام گفتند:

«من از ایشان گذشتم. من بخشیدم. هرچه بود، بخشیدم.» بعد ازرفتن امام، او دوان دوان آمد. گریه می کرد از من می پرسید: چه شد؟ گفتم: آقا گفتند که من هرچه بود بخشیدم.

به سجده افتاد. از آن به بعد هر روز خدمت امام می آمد و آقای خمینی هم نظر خاصی به او پیدا کردند و این طور شد که او هم دنیا و هم آخرت را به دست آورد.

 برگرفته از اینترنت