اسناد به دست آمده از لانه ی جاسوسی امریكا در تهران نشان می دهد كه در سفارت خانه های امریكا، واحدی به نام « مراكز عملیاتی» وجود دارد. رؤسای این مراكز رهبری عملیات گوناگون جاسوسی در كشورهای حوزه ی مأموریتشان را بر عهده دارند. این گونه افراد نیز عموماً در پوشش دیپلماتیك فعالیت دارند و از مصونیت های دیپلماتیك برخوردار هستند.

در سفارت خانه های امریكا، دفتری برای ثبت فعالیت مأمورانی كه زیر نظر سفارت خانه به كار جاسوسی اشتغال دارند، وجود دارد. در این دفتر تمام عملیات موفق و ناموفق مأموران و عوامل نفوذی امریكا در مراكز دولتی یا نظامی با حروف و علایم رمز ثبت و به وزارت خارجه ی امریكا تلكس می شود. این دفتر از جمله اسنادی است كه سفارت خانه های امریكا در جهان به محض احساس خطر مبادرت به مخفی كردن و یا انهدام آن می كنند.

سفیران امریكا درخارج از كشور الزاماً مأمورین سیا نیستند، امّا هر گاه كشوری از نظر اوضاع سیاسی یا اقتصادی رو به وخامت بگذارد، امریكا مأموران ورزیده ی سیا را جایگزین سفیران می كند تا بتواند از هر موقعیتی به نفع سیاست های خود سود جوید. انتصاب « هاری شوارمن» در ونزوئلا، هنگام تشدید فعالیت گروه های چپ در اواخر سال 1956، انتصاب «ریچارد هلمز» در ایران (قبل از ویلیام سولیوان) كه به هنگام بروز ناآرامی های سیاسی در ایران صورت گرفت و انتصاب « دونالدسی لیدل» در بحرین به هنگام بحرانی شدن اوضاع در خلیج فارس ( در خرداد 63) نمونه هایی از این واقعیت هستند. هم چنین هلاكت حداقل هفت عضو سازمان سیا در جریان انفجار سفارت امریكا در بیروت از جمله « روبرت امیس» مدیر شعبه خاورمیانه ای سازمان مزبور، نمایانگر حضور فعال مأموران سیا در كشور بحرانی لبنان بوده است. یكی از كارشناسان امریكایی اخیراً گفته است:

صفحات: 1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10 · 11