چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه هاییم و به عبورشان می خندیم،چه آسان لحظه ها را به کام هم تلخ می کنیم و چه ارزان می فروشیم لذت با هم بودن را و چه زود دیر می شودو نمیدانیم که فردا می آید وشاید ما نباشیم.