2-1-2-1-گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد
هر ملتی شعائر مخصوصی دارند و در روزهاي ویژه و پیشآمدهاي مهم، از آن استفاده می کنند. بعضی از ملتهاي جهان در مواقع حساس، ناقوس کلیساها را به صدا درمی آورند. اسلام نیز دستور داده هنگام نماز و بعضی مواقع دیگر، از جمله، تولد نوزاد، اذان و اقامه بگویند. پس از تولد و پیش از بریدن ناف، مستحب است که در گوش راست کودك اذان و در گوش چپش اقامه خوانده شود. این کار، روش و سیره پیامبر گرامی اسلام و امامان معصوم(علیهم السلام) است ؛ نخستین عضو نوزاد که کار خود را شروع می کند، گوش است.
آواي توحید، نبوت، امامت، و زمزمه شتاب به سوي فلاح و نماز باید گوش کودك را نوازش بدهد تا زندگی را با این اصول،آغاز و با آنها ختم کند؛ مسلمان به دنیا وارد شود و مسلمان از دنیا برود.
در روایات اسلامی این کار، پناهی دربرابر لغزشهاي شیطانی گفته شده است:
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) می فرماید: هرکس داراي فرزند شود، شایسته است در گوش راستش اذان نماز را بخواند و در گوش چپش اقامه را. این، موجب محفوظ بودن نوزاد از شیطان رانده شده خدا و نیز بیمناك شدن شیطان از اوست.
پس اذان و اقامه در لحظه هاي اول تولد و تلقین در دقایق اول مرگ، بی اثر نیست؛ چراکه گوش، اولین عضوي است که درك میکند و آخرین عضوي است که کارآیی خود را از دست می دهد.