حضرت امام صادق(عليه السلام) نيز مي فرمايد: آن گاه که قيامت برپا شود، منادي الهي فرياد زند: «أين الرجبيّون؟»; کجايند آنانکه ماه رجب را گرامي داشتند و از آن، بهره ها بردند؟ از آن انبوه جمعيت، گروهي برخيزند که نور جمالشان محشر را روشن کند. بر سر آنان تاج هاي شاهي که مرصّع به درّ و ياقوت است، قرار دارد و در طرف راست هرنفر از آنان هزار فرشته، در سمت چپ نيز هزار فرشته به او کرامت و تعظيم الهي را تبريک گويند. از جانب الهي ندا آيد: بندگان و کنيزانم، به عزت و جلالم سوگند، شما را جاي و مقام گرامي و عطاياي فراوان دهم و شما را در جايي جاي دهم که از زير آن نهرها جاري است و شما در آن جاويد خواهيد بود زيرا شما داوطلبانه براي من در ماهي که من بزرگش داشتم روزه گرفتيد. سپس، خطاب به فرشتگان فرمايد: فرشتگان من! بندگان و کنيزان را به بهشت داخل کنيد. در اينجا حضرت صادق(عليه السلام) فرمود: اين پاداش، براي کسي است که گرچه يک روز از اول يا وسط يا آخر ماه رجب را روزه بدارد.